داستان از این قراره که ما از نوجوان‌ها خواستیم برامون حرف بزنن و از احوالات نوجوانی بگن!
از آرزوهاشون،درک‌نشدنا،چالشاشون، از درد دلاشون برامون گفتن
 گفتن و گفتن تا ما برسونیم به گوش همه اونایی که باید بشنون!
تا این کلاف پیچیده دغدغه‌هاشون باز بشه.

اما یه سوال؟!
فارغ از اینکه چقدر با تمایلات نوجوان‌ها موافق هستیم، چقدر تلاش کردیم تا فضایی را آماده کنیم که در جامعه، خانواده، مدرسه و... دیده بشن؟! 
چقدر بهشون اهمیت دادیم؟

 تولیدات جوان، موسسه هنری رسانه‌ای جوانه