آران و بیدگل نیوز - حبیب‌الله محمدی: در گام اول از بحث درباره موضوع چگونه عزدارای کنیم؟، به اهمیت و جایگاه عزاداری و عناصر چهارگانه موثر در برگزاری مراسم و هیئت‌ها اشاره کردیم. در این مرحله وظایف عناصر چهارگانه را به صورت کلی و مجزا یادآوری می‌کنیم.

1-صلاحیت علمی و عملی
2-آگاهی و تسلّط کافی به موضوع سخنرانی و ابعاد و اطراف آن.
3- برخورداری از کردار نیک که مهم ترین آن عبارت اند از: خوش خویی، مهربانی، فروتنی، نرم خویی، بردباری، شهامت حق گویی، عفّت، عزّت نفس و صداقت، روشنی و وسعت اندیشه، قدرت استدلال، رعایت نظم مطالب و گیرایی بیان.
4- برخورداری از محبوبیت. عوامل محبوبیت عبارت اند از: خودشناسی و خودسازی، ساده زیستی، خدمت به مردم، تواضع بجا و نرم خویی، دفاع از ستمدیدگان، عمل به گفته، کرامت و عزّت نفس، جلب رضایت حق، نظم، استقامت، داشتن شرح صدر، برخورداری از حیا و عفت، داشتن مطالعه در زمینه های مختلف، صراحت لهجه، واقع بینی و حقیقت گرایی، مقدم داشتن منافع ملّی و مصالح میهنی بر اغراض و منافع شخصی و بی طمعی.
5-تطابق گفتار با کردار.
6-راست گویی. واعظان و مداحان باید از خواندن روضه ها و اشعار دروغین جدّاً بپرهیزند.
7-حفظ دین، احیای ارزش های اصیل اسلام و تشیع در برابر بدعت ها، تحریف ها و مسخ ارزش ها.
8-سعی و تلاش در توجه دادن مردم به قرآن و بهره گیری از ایات و روایات و تشریح اهداف و فلسفه قیام حسین(علیه السلام).
9-برجسته کردن ویژگی های الگویی معصومان: برای جامعه.
10- داشتن شجاعت معنوی.
11- مرزبانی و خرافه زدایی و استفاده از کتب قوی و مستند.
12-پرهیز از ذکر فضایل، معجزات و مطالبی که اثبات و قبول آن برای عموم دشوار یا غیر ممکن است. خاتم انبیاء فرمود: «لا تحدّثوا النّاس بما لایعرفون، أتحبون أن یکذّب الله و رسوله».
13- درک شرایط زمانی، در غیر ایام عاشورا؛ اینکه مصیبت های سخت را ذکر نکنند تا دل ها رمیده شود.
14- تقویت اخلاص.
15- بدون چشم داشت مالی مداحی کردن و نفروختن این خدمت مقدّس به بهای ارزان.
16-داشتن ظاهری آراسته ومرتب
17- کوشش در جهت نورانی کردن عقول و پاکسازی نفوس.
18- شناخت مردم و زمان ومنطقه.
19- تعمیق محبّت عزاداران به امامان اهل بیت: برای مصون ماندن از آفات.
20- تکراری نبودن سخنان و اشعار و ... .
21- پرهیز از اطاله کلام و برنامه هایی که ملال آور است.
22-. مبادرت به تصحیح اشتباه.
23-توقف کوتاه بعد از برنامه، برای پاسخ گویی به پرسش های مستمعان.
24- پرهیز از بیان مطالب بی اساس و نوآوری های بی بنیاد و نهراسیدن از گفتن «نمی دانم».
25- اگر مجتهد نیست، در زمینه احکام فتوا ندهد.
26- تذکر و نقد کار مدّاحِ تازه کار در جلسه خصوصی در صورت نیاز.
27- پرهیز از خودستایی.
28- احترام به دیگر خطیبان مجلس و مدّاحان دیگر.
29- بدون وضو بر منبر و جایگاه قرار نگرفتن.
30- ذکر مصیبت در آخر مجلس.
31. صبر در راه تبلیغ دین.
32- آغاز منبر و برنامه با نام نامی و یاد گرامی حضرت بقیة الله (ارواحنا فداه) و ختم مجلس با دعا برای سلامتی و تعجیل فرج.


*مرثیه خوان‌ها و مداحان و شاعران
1-داشتن غیرت دینی و پاسخ به اشعاری که به سفارش دشمن سروده شده است.
2-مطالعه مقاتل صحیح و تاریخ های معتبر؛ برای اینکه اشعار، متکی به متون صحیح باشد.
3- آگاهی از تحریفات تاریخ عاشورا، تا از گزند آفات این مسیر دور بماند.
4-دوری کردن از عقاید و افکار غلوّ آمیز .
5- دقّت در سرودن اشعاری که بدآموزی نداشته باشد.
6-رعایت ادب و احترام به اهل بیت
7-قبل از اجرای برنامه، با دعا و خواندن ایة الکرسی و دادن صدقه و استعاذه، خود را به خدای توانا بسپرند و با استمداد از روح بلند معصومان: برنامه را با نام خدا و درود و صلوات بر سرور عالمیان شروع کنند.
8-هدف، احیای امر و اندیشه امامان و ارزش های دینی معنوی و فرهنگی، احیای روحیه جهاد و شهادت طلبی و زنده نگاه داشتن یاد و تاریخ پرشکوه نهضت حسینی و حماسه آفرینان آن باشد.
9- نغمه ها و سبک های زیبای سنتی، نبایستی با غنا همراه باشد و هیچ گونه شباهتی با نغمات لهو و لعب نداشته باشد.
10- مداحی، وسیله کسب معیشت نباشد.
11- پذیرش دعوت بانیان، بدون تبعیض.
12-یادکرد از منتقم حقیقی، حضرت مهدی(عج(
13- رعایت احترام به پیش کسوتان.
14- احترام به گویندگان، سرایندگان و خدمت گزاران مجالس حسینی که احترام به آنان احترام به امام حسین(علیه السلام) است.
15- متانت و وقار توأم با تواضع.
16- مستند گویی و بیان مطالب در حد ظرفیت و استعداد مخاطبین.
14- اندازه نگهدار که اندازه نکوست؛ از خواندن روضه های دل خراش و مصیبت های بسیار فجیع، پرهیز شود.
15- اصلاح خطا در همان جلسه یا جلسه بعدی.
16-مختصر و مفید بودن برنامه.
17- در مجالس، بدون اذن صاحب مجلس به مداحی نپردازد.
18- دوری از غرور و تکبر و خود رایی.
19- پرهیز از غلوّ.
20- پرهیز از القابی که از مقام ائمه: می کاهد.
21- برگزاری مجالس عزاداری و استفاده از سخنرانان مجالس.
22- تنفر از تملق گویی.
23- پرهیز از سوگند.
24- پذیرش دعوت میزبان خوش نام در روستا ها برای میهمانی.
25- طرح نکردن مسائل اختلاف انگیز.
26- حفظ زی ذاکری حسین(علیه السلام) و خلاف شأن عمل نکردن در حرکت های سیاسی و اجتماعی و اقتصادی.
27-هیئت ظاهری و لباس با مقام و منزلت او هماهنگ باشد.
28- از مواضع تهمت بپرهیزد.
29- پوشیدن لباس سیاه در دو ماه محرم و صفر و دست کم در دهه محرم و اگر از سادات مکرّم است، با داشتن شال سبز.
30- مراقبت از اینکه مبادا آلت دست مقاصد پست مغرضان و مفسدان و افراد فرصت طلب واقع شوند.
31- تکرار و تمرین اشعار و مراثی، برای اینکه در ذهن نقش ببندد و به این وسیله در هنگام اجرای برنامه دچار وقفه نشود.
32-متناسب به وقایع و ایام بخواند.
33- توجه به خصوصیات منطقه ای و جغرافیایی و اهتمام به شکسته نشدن سنت های صحیح اجتماعی.
34- اسوه و سمبل خوبی ها بودن.(در رفتار و گفتار)
35-انتقادپذیری و تحمل نظر مخاطبین.
36- پرهیز از ورود در کارهایی که در تخصص کار او نیست؛ مثل مسئله گویی و استخاره و ... .
37- متکی به بلندگو و آمپلی فایر و اکو نبودن.
38-متواضع و مردمی بودن
39- برخورداری از اخلاق نیکو.
40- اگر سلام پایان مجلس را به عهده دارد، در مکان هایی که امام زادگانِ لازم التعظیم وجود دارند پس از سلام به ائمه معصوم: به آن بزرگواران هم سلام دهد.

*وظایف بنیان گذاران و گردانندگان وهیئت امنا
1- رعایت اخلاص در عمل و پرهیز جدّی از ریا و خودنمایی که آفت هر عمل عبادی است.
2- اموالی را هزینه کنند که حقوق شرعی آن مثل خمس و زکات ادا شده باشد.
3- اگر از هدایای دیگران استفاده می کنند، توجه و عنایت به حلیت آن داشته باشند.
4- عمل را از هر جهت، صحیح انجام دهند و بیش از زرق و برق و جنبه های ظاهری مجالس به محتوا و کیفیت آن فکر کنند.
5-اعطای هدایا به سخنرانان و مدّاحان آل محمد: به نحو شایسته و به صورت مخفیانه.
6-با شرکت کنندگان یکسان برخورد شود، مگر در مورد افراد خاصّی که از احترام بیشتری برخوردارند؛ مثل پیشکسوتان هیئت های عزاداری و صاحبان فضل و کمال.
7-پرهیز از منکرات در عزاداری.
8- برگزاری مجالس در ساعات مقرر و مناسب و پرهیز از طولانی کردن و سلب آسایش همسایگان و تأکید بر سخنران و مدّاح.
9- میانه روی و اعتدال را سر لوحه کار خود قرار دهند.
10- دوری جستن از مزاحمت و ایجاد صداهای گوش خراش.
11- رعایت نکات بهداشتی در آشپزخانه و پاک کردن خون حیواناتی که جلوی دسته ها ذبح می کنند.
12- چون برپایی عزای حسینی اعلان انتظار ظهور است، از خدا بخواهیم همراهی با امام عصر (عج) را در طلب خون سید الشهداء روزی ما گرداند.
13-سیاه پوش کردن بخشی از محیط و استفاده از تبلیغات نمادین در بخش های دیگر و نصب اشعار و جملات سازنده.
14- بهره گیری از تراکت در مسیر رفت و آمد به مجلس عزاداری.
15-نصب عباراتی مانند «سلام بر حسین(علیه السلام)» در سقاخانه مجالس و چسباندن عکس حرم مطهر و پرهیز از نصب عکس های دروغین.
16- استفاده از پارچه نوشته هایی با خط زیبا که نام شهدای سرافراز کربلا در آن آمده است.
17- اهدای کتب مفید به عزاداران.
18-جداکردن درِ ورودی خانم ها و آقایان در مجالس.
19- توجه به دیدگاه های مراجع.

* وظایف شرکت کنندگان و مخاطبین مجالس
1- شکرگزاری بر نعمت ولایت و تربیت بر اساس مکتب اهل بیت: و توفیق شرکت در مجالس.
2-قدرشناسی و دعا به والدین و مربیان.
3-شناخت کامل فلسفه قیام و رساندن پیام های عاشورا و اقدام مالی و جانی.
4- بزرگ تر دانستن مصیبت امام و اهل بیت او، از مصائب خود و خانواده.
5- عزاداری و ابراز حزن در ایام حزن آل محمد(ص).
6- سیاه پوشیدن و سیاه پوش کردن در و دیوار مساجد و ... .
7- تشکیل مجالس عزا و شرکت در آنها.
8- تشویق دیگران به برگزاری مجالس هفتگی و ماهانه و ... .
9- بهره برداری بهینه از فضا و محل با رعایت حریم و حقوق دیگران.
10-حزن و گریه هنگام ذکر مصیبت.
11- حضور در مجالس، با ادب و فروتنی و خدا را ناظر دانستن.
12- شرکت در مجالس خطبای صالح.
13-توجه به عمق مجلس و پرهیز از رغبت به مجالس و مداحی های پرهیاهو.
14-سلام کردن به سلاله نور و حماسه ساز قرون، حضرت ابا عبدالله الحسین(علیه السلام(
15-اعلان تنفّر و دوری از دشمنان و زمینه سازان قتل ائمه و ظالمان به اهل بیت: و قاتلان آنان.
16- تسلیت گویی به امام عصر (عج) و یکدیگر.
17-پرهیز از رفتار خارج از ضوابط اسلامی.
18-بهره برداری بهینه از مجالس و مطرح کردن مسائل شرعی و اعتقادی و اخلاقی.
19-شناخت و مبارزه فرهنگی با آفات عزاداری.
20- اقامه امر به معروف و نهی از منکر و احترام به منتسبان به هیئات حسینی و محبان حسین(علیه السلام).
21- احترام به خادمان و ذاکران.
22- یاری رساندن به گردانندگان مجالس.
23-قدردانی از برپا دارندگان مجالس.
24- ترک کردن سریع مجالسی که در منازل تشکیل می شود.(عدم تجمع در جلودر وماندن بیش از اندازه در محل برگزاری جلسه)
25-دست کشیدن از کار در روز عاشورا.
26-قدردانی از ذاکران و روحانیان و دانشمندان و پاسداران فرهنگ عاشورا.
27-مواظبت از امور شرعی و اموال پس از خروج از مجالس حسینی.
28-شرکت فعّال در ساختن حسینیه، تکیه و...


ادامه دارد....