آران‌وبیدگل نیوز - سعید نوروزیان: اهمیت 8 سال دوران جنگ ایران و عراق و نام نهادن مقدس بر این دفاع در تاریخ معاصر جمهوری اسلامی ایران بر هیچ کس پوشیده نیست چراکه نیمی از جمعیت کشور را جوانانی تشکیل می دهند که کم کم از آن دوران فاصله تاریخی گرفته اند اما نسل معاصر در دفاع مقدس همچون جانبازان، ایثارگران و خانواده معظم شهدا بهترین روایت گران برای انتقال مفاهیم به نسل جدید هستند.

دولت عراق بر اساس این باور که توازن نظامی به نفع این کشور تغییر کرده و تمامی عوامل ازجمله اوضاع ایران شرایط منطقه و مناسبات بین المللی، به تحقق اهداف حاکمان بغداد کمک خودهد کرد، در تاریخ 31 شهریور 1359، پس از آنکه قرارداد 1975 الجزایر در تاریخ 17 سپتامبر 1980 (26 شهریور 59) از سوی صدام حسین لغو و تسلط کامل عراق بر آبراه اروند اعلام گردید، تهاجم سراسری خود را از هوا، دریا و زمین به خاک جمهوری اسلامی ایران آغاز کرد.
اگر بخواهیم مروری داشته باشیم بر دلایل آغاز جنگ با مراجعه به اوراق و اسناد برجای مانده از سران حزب بعث در مجموع به این نتیجه می رسیم که عمده دلایل این جنگ جلوگیری از نفوذ انقلاب اسلامی و اساساً جلوگیری از حاکمیت و صدور یک انقلاب شیعی در ایران به کشورهای دیگر بود. علاوه بر این موضوع که اساس حمله عراق علیه ایران به شمار می رود معمولاً از حمله کشورها به کشور دیگر می توان به یکی از این سه دلیل دست یافت. قومیت، مذهب و حاکمیت بر بخشی از زمین. از این نظر وقتی به جنگ هشت ساله عراق علیه ایران نگاه می کنیم. می بینیم صدام و کسانی که او را تشویق به چنین جنگی کرده بودند به هر سه دلیل بروز یک جنگ در جنگ هشت ساله اعتراف کردند. رکن سیاسی ارتش حزب بعث هرگونه برخوردی را از طرف نظامیان عراقی علیه نظامیان و حتی مردم عادی ایران آزاد اعلام کرده بود. از اینرو در توجیه رفتار غیر انسانی نظامیان عراق بارها شنیده شده است که نظامیان عراقی ایرانی ها را مجوس می دانستند. وقتی به نقشه های بدست امده در عملیات های فتح المبین، طریق القدس و بیت المقدس نگاه می کنید می بینیم که عراقی ها قبل از حمله حتی نام اراضی ایران را روی نقشه ها تغییر داده بودند. برای آبادان عبادان، اهواز الاحواز، خرمشهر محمّره گذاشته بودند. آنها حتی روی در و دیوار خرمشهر نوشته بودند: جئنا لنبقی \" آمده ایم تا بمانیم\" این یعنی ادعای حاکمیت عراق بر بخشی از خاک ایران !
یکی از اهداف اولیه ای که دولت حزب بعث عراق در دل گروهک های وابسته به خودش در داخل خاک ایران و در سطح دولت های عرب منطقه برای پشتیبانی از خودش مطرح کرده و جا انداخته بود بحث\":پان عربیسم\" بود. این تئوری یا همان توهم تا آنجا جا افتاده بود که دول عربی منطقه خلیج فارس و پس از آزادی خرمشهر در سوم خرداد 1361 نزدیک به 46 میلیارد دلار به عراق کمک کردند از آن هم بدتر، رزمندگان ما از 18 کشور و ملیت منطقه اسیر گرفته بودند.
هرچه بود جنگ با درایت امام و جان فشانی جوانان این مرز و بوم با سر بلندی و سرافرازی به نفع ملت ایران تمام شد.و حزب بعث نتوانست به هیچ یک از اهداف خودش دست یابد اما حالا که چندین دهه از جنگ گذشته است وظیفه ما چیست؟
تکلیف امروز ما چیست؟
در دهه اخیر که دشمنان بیداری اسلامی، دایره تهدیدهای خود را در حوزه فرهنگ، متمرکز و سطح عملیات روانی خویش را گسترده کرده اند، اندیشه‏ای مقدس دربین نسل جوان برای مقابله با این تهاجم همه جانبه شکل گرفت که به فعالیت‏های فرهنگی معتقد است.

پس از پایان جنگ و با درایت و رهبری مقام معظم رهبری ، جمهوری اسلامی ایران با صلابت و ابهت در توفق و رسیدن کرسی های بلند علمی و معنوی است. در سطح ملی مدیران محترم و در دولت های مختلف سعی نموده اند از فرامین رهبری تخطی نکرده و جاده پیشرفت را روز به روز صاف تر و روشن تر نمایند.
طرح راهبرد های کلی از سوی امیر علمدار میدان مبارزه با استکبار و استعمار، حضرت امام خامنه ای (مدظله العالی) در سطح ملی و بین المللی از مهم ترین و اصلی ترین شاخصه های تکلیف گرایی و مشخص شدن وظیفه ی نسل امروز است.
در تمام دنیا به کارهای زیر بنایی مخصوصا کارهایی که معرف فرهنگ ناب ملت و مردم شان باشد همت و توجه و اهتمام ویژه ای می شود تا کارهای زیر بنایی بتواند نقش خودش را ایفا کند..
تکلیف امروز ما و نسل حاضر ضمن اطاعت محض از فرامین ولی امر خود و حرکت مستقیم پشت سر ولایت،شناسایی عرصه های خدمت به اسلام و میهن است و با بهره گیری از تجارب چند دهه گذشته ،گام های بزرگ را در فتح قله های اقتدار و عظمت در سرتاسر دنیا بردارند و جهان را برای ظهور حضرت حجت (عج) آماده کنند.
بازخوانی وقایع مهم و سرنوشت ساز تاریخ اسلام و ایران،آگاهی و آشنایی با مسائل روز دنیا،اجرای برنامه های اقتصاد مقاومتی،مطالعه و تحقیق در امور جاری ملی و بین المللی،تجهیز و تقویت بنیه نظامی ودفاعی،وحدت در همه اقشار و اصناف ،پاسداشت یاد و نام شهدا و ایثارگران ورزمندگان،قدرشناسی از خدمتگزاران و مسولان خدوم ومردمی،تربیت فرزندان صالح و سالم در امور اجتماعی و فرهنگی،پشتیبانی و تشویق مدیران جهادی وساده زیست.حفظ روحیه انقلابی ومبارزه طلبی،
در مقابل، هشت سال دفاع مقدس پیامدهایی داشت که باوجود تمامی هزینه‌های تلخ و سنگین آن، امام(ره) را چنان متقاعد ساخت که فرمودند: ما برای یک لحظه هم از عملکرد خود در جنگ پشیمان نیستیم و به یادآوری دستاوردهای بزرگ آن از جمله اینکه در جنگ یاد گرفتیم روی پا خود بایستیم، پرداختند. آن پیر فرزانه، فرزندان مجاهدش را به حفظ آمادگی‌های همه‌جانبه فرا خواند و پس از او خلف صالحش نیز تأکید داشت که دفاع همچنان باقی است.
وقایع پس از جنگ هم اثبات کرد دفاع باقی است و حتی دیپلماسی و مذاکره نیز باید از پشتوانه‌ آمادگی دفاعی و الزامات مقاومت و ایستادگی برخوردار باشد. لحن متکبرانه دیپلمات‌هایی آمریکایی این روزها به خوبی گویای این واقعیت است که‌ همان راهبرد مقاومت و ایستادگی ضرورت دارد؛ واقعیتی که بارها از زبان امام خامنه‌ای در قالب گزاره‌‌های مختلف بیان شده است، این بار هم مردم حق‌شان را ادا و تمامی فشارها و جفاهای دشمنان را تحمل کرده و مقاومت در برابر تحریم را با مشارکت و حضور گسترده در انتخابات‌ها و راه‌پیمایی‌ها و بی‌اعتنایی‌ به فتنه‌انگیزان داخلی و خارجی و... به اثبات رسانده‌اند. انتظار می‌رود دولتمردان و سیاسیون ما با درس‌آموزی از گذشته، همان‌گونه که تا اینجا نرمش قهرمانانه را با اقتدار پیش برده‌اند، با دفاع از دستاوردهای نظامی و دفاعی و حقوق مردم و کشور اسلامی، عزت بر آمده از خون‌های پاک شهیدان و فداکاری رزمندگان و جانبازان را پاسدار و نگهبان باشند، چرا که دفاع همچنان باقی و مقاومت و ایستادگی هم لازم است.