به گزارش پرتال خبری شهرستان آران و بیدگل \"ای بی نیوز\"، رییس اداره فرهنگ وارشاد اسلامی آران وبیدگل گفت : کتاب بازیگری زن در ایینه ی شریعت به قلم دکتر عبدالله عباسی از پژوهشگران حوزوی آران وبیدگل منتشر و روانه بازار نشر شد.

میثم نمکی افزود : این کتاب بدنبال پاسخگویی به جایگاه زن و هنر در فقه اسلامی بوده ودر پی استخراج قوانین ویا احکامی است که از منظر شریعت در این باره قابل طرح  بوده است.

وی افزود :این کتاب در شش بخش و هربخش مبتنی بر چندفصل تدوین شده که در آن به موضوعهایی نظیر فقه وبازیگری زن ،رفتار ،پوشش ، گفتار وچهره پردازی ،و ... پرداخته است.
این کتاب در 292 صفحه ،ودر شمارگان هزار نسخه و توسط انتشارات مرسل منتشر شده است.

چكیده ای از کتاب بازیگری زن در ایینه ی شریعت:
بازیگری زن در واقع رفتار های او در یك محیط فرضی اعم از پوشش وچهره پردازی وحركات وگفتار او وابراز احساسات می باشد.
كشور ما با داشتن نظامی مبتنی بر اسلام و اعتقاد بر اینكه فقه اسلامی الگوی تمام نمای اداره یك جامعه مسلمان در تمام دورانها می باشد برای براورده نمودن نیاز جامعه سینمائی و تئاتر كشور اسلامی نیاز به بازیگری زن با حفظ شئونات اسلامی در فیلم یا تئاتر خصوصا در نقش مادر یا همسر یا دختر خانواده می باشد.
و با توجه به اینكه سینما در حال حاضر وسیله ای برای اگاهی و تبلیغ است بنا بر این به تصویر كشیدن و ارائه هر چیزی كه ممكن است از ان برای رشد فكری جوانان و غیر انان و ارتقای آگاهی و ترویج فرهنگ اسلامی باشد و بر این اساس بازیگری زن به عنوان یك فعل مكلف بیانگر بسیاری از پیام ها و معانی فرهنگی و هنری است.
اما سئوال این است كه نقش زن و جایگاه هنر در فقه كجاست ؟ آیا مكتب اسلام و فقه برای حضور زن در عرصه های نمایش نظر دارد یا نه ؟ و آیا اسلام برای بازیگری زن قوانینی در نظر دارد ؟ آیا اسلام برای حضورزن نقشی قائل است یا نه ؟ ایا اسلام برای حضور زن در فیلم و تئاتر نقشی قائل است یا نه ؟ و ایا اسلام برای هنر حد و مرزی مس شناسد یا نه ؟
و در این رساله سعی شده با توجه به آیات و متون روایی و ادله عقلی و اجماع فقهاء به بررسی ان بپردازیم
در بررسی پوشش لباس زن در بازیگری گاهی در نقش جنس مخالف بازی می كند كه در متون فقهی با بررسی روایات در نهایت عدم حرمت این نوع تشبه به جنس مخالف ثابت می شود
در لباس شهرت در بررسی روایات آن بعلت ضعف سند تمام آنها بجز یك روایت كه آن هم از نظر دلالت مشكل دارد نمی توان به حرمت آن فتوای داد ولی در صورتی كه هتك حرمت بازیگر شود حرام است .
درپوشیدن لباس غیر مسلمانها در صورتی كه جهت ترویج فرهنگ غیر مسلمانها شود جایز نیست اگر چه در نمایش هایی كه به اجرا در می آید غالبا در نظام اسلامی برای نوعی انتقاد از آن فرهنگ است .
اما چگونگی پوشش زن مسن در بازیگری با توجه به آیات وروایات اگر چه ملزم به پوشش كامل حجاب نیستند ولی با توجه به سفارشی كه در ذیل آیه قواعد وبرخی از روایات آمده در بهتر بودن حفظ حجاب بر داشتن لباس بلند مانندچادر مشكلی ندارد ولی بر داشتن روسری كراهت شدید دارد . ودر باره دختران نابالغ حكم اولیه آن است كه تكلیفی برای پوشش موندارند ولی با توجه به مفسده داشتن بازی آنها دراین مورد براولیای انها و مسئولین است كه از بازی انها بدون حجاب جلوگیری كنند زنان غیر مسلمان نیز بر اساس ادله ای از آیات وروایات مكلفند به رعایت پوشش اسلامی
در چهره پردازی در صورت گریم جنس مخالف حرام است ولی گریم جنس موافق گاهی وصل كردن مو به موی زن می باشد كه در این صورت اگر تدلیس باشد حرام است ولی باتوجه به روایات ضد ونقیضی كه در این مسئله آمده است این عمل را مكروه می دانیم . اما در باره پوشش كلاه گیس برای زن در بازیگری به علت آنكه از زینت محسوب می شود لازم است از نامحرم بپوشاند.
درباره رقص زن با توجه به روایات واجماع فقها اگر موجب تحریك شهوت شود حرام است ودر بیان زن برخی از فقها با توجه بابرخی ادله ادعای حرمت شنیدن صدای عادی زن را نمودند كه با بررسی آن ادله شنیدن صدای زن را جایز شمرده وشنواندن صدای خودرا به دیگرا نیز در صورتی كه بدون تلذذ باشد جایز است اما صدای هیجان انگیز زن با توجه به بررسی ادله جایز نیست
در طنز بر این اساس نظربرخی از فقها كه اصل طنز را فی نفسه جایز دانسته ولی باید از هتك حرمت ومسخره كردن یا غیبت دیگران به دور باشد ودر این كه طنز یك نوع دروغ است به این نتیجه رسیدیم كه دوحالت دارد گاهی از این سخن بعنوان حكایت گری از واقع یاد می شود كه در اینجا طنز اگر خارج از واقعیت باشد دروغ خواهد بود وحرام اما اگر طنز را بیان یك نوع قصه گویی بدانیم كه در این زمینه منحصر در بیان واقعیت ها نیست چرا كه در ابتدا مابین مخاطب وگویند رد وبدل شده كه می خواهد كه گوینده در واقعیت تصرف كند پس در این هنگام از دروغ خارج می شود ودیگر حكم آن را نخواهد داشت وبر فرض این كه اگر دروغ هم باشد نمی توان از مصادیق دروغ جدی گرفت بلكه یك نوع دروغ شوخی است وبا توجه به روایات ضعیفی كه درباره دروغ شوخی آورده شده است نمی توان به حرمت آن حكم كرد اما درباره آواز غنایی زن با توجه به آیات وروایات واجماع فقها بر حرمت آواز غنایی حرام میباشد و غنا فی حد ذاته حرام است چه در كلام باطل یا در كلام حق وچه مقارن با آلات لهوباشد یانه اما در صحنه عروسی با توجه به استثنایی كه در برخی از روایات ومشهور از فقها داریم جواز آن با شرایطی راداریم ودرربحث نگنه ن به نا محرم بغیر از موارد استثناءشده نگاه الوده زن به طریق اولی حرام است اما درباره حضور زن در نقش فیلمبردار با بررسی انجام شده نگاه با واسطه زن از پشت دوربین به نامحرم در صورت قصد تلذذ حرام است